كان يا ما كان
فى أى عصر و أوان ..
فى بلد من البلدان...
سواق قطار شقيان..
كان نفسه ف سجاره ..
أصل المزاج خرمان ..
حط ايده فى جيبه ..
ما فيش سجاير يا مان..
فتح علبة سجايره ..
طلعت فاضيه كمان..
سأل المعاون بتاعه..
قال له انا خرمان ..
رد المعاون بضيق ..
و من سمعك دنا كمان ..
قال له احنا فين دلوقت ..
قاله بلاد مزلقان..
قاله جميل يا ابن عمى ..
نقف على المزلقان ..
و انت بسرعه بسرعه ..
من كشك ابو سعفان ..
هات لنا علبتين سم باترا ..
و تفط ترجع اوام ..
وقف سائقنا الهمام ..
و الست واقفه و شايله ..
و الواد يا عينى الصغير ..
و النقل و النص نقل ..
الكل واقف تمام ..
مستنى للقطر يمشى ..
و بسرعه نزل ابن عمه ..
أدَى المهمه تمام ..
صفر صاحبنا و ساق ..
حط السجاره ف بقه ..
نفخ و قال يا سلام ..
فرحان بعجلة سيادته ..
كان اسمه قطر ... زمان ..
و نظراً لأن الفن جميل..فاحنا صورنا اللى حصل ..
لو عاوز تذيع..قول ذيع ..
ذيع .. خلى الناس تنبسط